პოლონური ენის თარჯიმანი

პოლონური ენა, რომელიც დასავლურ სლავურ ენათა ჯგუფს მიეკუთვნება, დღეს ევროკავშირის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ენაა და ,მსოფლიოს მასშტაბით მასზე 45 მილიონზე მეტი ადამიანი საუბრობს.
ქართული ენა კი, კავკასიური ენების ქართველურ ჯგუფში შემავალი უნიკალური ენაა, რომელსაც საკუთარი დამწერლობა და მდიდარი ლიტერატურული ტრადიციები გააჩნია.
პოლონური ენის ჩამოყალიბება დაიწყო დაახლოებით X საუკუნიდან, როდესაც პოლონეთის სახელმწიფო ჩამოყალიბდა. 
პირველი წერილობითი ძეგლები XIV საუკუნიდან გვხვდება, თუმცა ენის განვითარების კვალი უფრო ადრეულ პერიოდშიც შეინიშნება. 
XVI საუკუნე ითვლება პოლონური ენის "ოქროს ხანად", როდესაც შეიქმნა უმნიშვნელოვანესი ლიტერატურული ნაწარმოებები და ჩამოყალიბდა ლიტერატურული ენის ნორმები. პოლონური ენა გამოირჩევა:

• რთული ფონეტიკური სისტემით
• მდიდარი მორფოლოგიით
• სამი გრამატიკული სქესით
• შვიდი ბრუნვით
• რთული ზმნური სისტემით

ქართული ენა მსოფლიოს უძველეს ენათა შორისაა. მისი პირველი წერილობითი ძეგლები V საუკუნიდან გვხვდება, თუმცა ენის ისტორია გაცილებით უფრო შორეულ წარსულში იწყება. ქართული ენის განსაკუთრებულ მახასიათებლებს შორისაა:

• უნიკალური ანბანი, რომელიც UNESCO-ს არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის ნუსხაშია შეტანილი
• მდიდარი მორფოლოგიური სისტემა
• დიალექტების მრავალფეროვნება

თარგმნა პოლონურიდან ქართულად საკმაოდ კომპლექსური პროცესია და აუცილებლად სჭირდება პროფეისიონალი თარჯიმნის ან მთარგმნელის ჩართულობა.
გასაკვირი არცაა, რომ ამ ორ ენას შორის მნიშვნელოვანი განსხვავებები არსებობს, რაც განპირობებულია როგორც მათი სხვადასხვა ენობრივ ოჯახისადმი კუთვნილებით, ასევე განსხვავებული ისტორიული და კულტურული განვითარების გზით.
პოლონური ენა გამოირჩევა მდიდარი ბგერითი სისტემით, რომელიც მოიცავს 8 ხმოვანსა და 35 თანხმოვან ბგერას. 
განსაკუთრებით აღსანიშნავია ცხვირისმიერი ხმოვნების (ą, ę) არსებობა, რაც უნიკალურ ჟღერადობას ანიჭებს ენას. პოლონურისთვის დამახასიათებელია რბილი და მაგარი თანხმოვნების არსებობაც.
მორფოლოგიური სტრუქტურის მხრივ, ორივე ენა რთული სისტემით ხასიათდება, თუმცა მნიშვნელოვანი განსხვავებებით.
პოლონური ენის ერთ-ერთი მთავარი მახასიათებელია სამი გრამატიკული სქესის (მამრობითი, მდედრობითი და საშუალო) არსებობა, რაც გავლენას ახდენს არა მხოლოდ არსებით სახელებზე, არამედ ზედსართავებზე, რიცხვით სახელებსა და ნაცვალსახელებზე. ენაში გვხვდება შვიდი ბრუნვა, თითოეული გამორჩეულია თავისი უნიკალური ფუნქციითა და გამოყენების წესებით.
ქართულ ენაში არ გვხვდება გრამატიკული სქესის კატეგორია, რაც მნიშვნელოვნად განასხვავებს მას პოლონურისგან.
ეს ლინგვისტური განსხვავებები ქმნის გარკვეულ გამოწვევებს თარგმანის პროცესში. 
მთარგმნელს უწევს არა მხოლოდ ლექსიკური შესატყვისების მოძიება, არამედ განსხვავებული გრამატიკული სტრუქტურების ადეკვატური გადმოტანა, კულტურული კონტექსტის გათვალისწინება და  სტილისტური თავისებურებების შენარჩუნება. 
პოლონურიდან ქართულად თარგმნის პროცესში მნიშვნელოვანია რამდენიმე ძირითადი ასპექტის გათვალისწინება:

• კვალიფიციური მთარგმნელი ორივე ენის ფლობასთან ღრმად უნდა იცნობდეს ორივე ქვეყნის კულტურულ კონტექსტს. 
• პროფესიონალი თარჯიმანი უნდა  ფლობდეს იმ სფეროსთვის დამახასიათებელ ტერმინოლოგიას, როემლშიც მუშაობს.